Voorbereidingen voor een studiereis door Marokko.

Voorbereidingen voor een studiereis door Marokko.

In 2007 woonden twee leerkrachten van de St. Jan de Doperschool een bijeenkomst bij die als doel had de integratie te bevorderen. Deze bijeenkomst was voor de collega’s zo inspirerend dat zij enthousiast spraken over wat zij “geleerd” hadden en zij het idee kregen om met het team van de St Jan de Doperschool een studiereis te gaan maken door Marokko.

Zij onderzochten samen met de directeur en Abdel de mogelijkheden en kwamen met een voorstel.
Het was niet moeilijk om een groep van tenminste 16 personen warm te krijgen voor de reis en zo vingen de voorbereidingen aan:

De directeur ging op zoek naar geld en besprak met Abdel de mogelijkheden.
Zij planden twee studiebijeenkomsten en de reizigers schreven zich in.

Vijfentwintig leerkrachten kregen op een avond de plannen gepresenteerd: een rondreis door Marokko van Casablanca, naar Marakech, Meknesh, Rabat, Fez en terug naar Casablanca. Zo worden verschillende delen van Marokko bekeken: het platteland, de bergen, de grotere steden, de kleinere dorpen, het oude en het nieuwe Marokko en ook de mogelijkheid om 2 scholen te bezoeken.

Intussen is de reis betaald en moest er voor een reis/annuleringsverzekering gezorgd worden. Er moest gezorgd worden voor een geldig paspoort en er moest uitgezocht welke inentingen belangrijk zijn.

Om tijdens een bezoek aan een school niet met lege handen aan te hoeven komen werd nagedacht over de mogelijkheden om geld in te zamelen. Een brainstorm leverde diverse mogelijkheden op en uiteindelijk werd gekozen voor een wintermarkt.

Een tweede bijeenkomst werd iedere reiziger geïnformeerd over Marokko: hoeveel inwoners zijn er en uit welke bevolkingsgroepen bestaat de bevolking. Een beetje geschiedenis om wat van het heden te snappen, welke talen worden er gesproken en hoe zit het onderwijs in elkaar. De islam en de invloed daarvan op het land, het klimaat en de economie.

Intussen worden er boeken gelezen, wordt er informatie uitgewisseld over de inentingen en waar je die kunt halen. Over hoe je kunt/moet afdingen wanneer je spullen gaat kopen. Wat je vooral niet moet eten en drinken en wat wel veilig is.

Er wordt druk gesproken over de temperaturen op het moment van de reis en welke kleding is dan handig om mee te nemen. Maar er wordt ook gediscussieerd over het meenemen van een cadeau en wat dat dan moet zijn: wij zijn mensen die de scholen willen bezoeken om daar iets van te leren, wij zijn vooral geen onderwijsgevenden met de wijsheid in pacht die de “arme mensen” zullen laten zien wat wij kunnen en hebben.
Hoe kies je dan een cadeau dat uitdrukking geeft aan deze houding en recht doet aan de ontvanger?

Intussen is het tijd om nog wat zaken aan te schaffen en te bekijken welke spullen er mee gaan. Hoe laat moet je op Schiphol zijn, hoe kom je daar, zijn de tickets in orde en wat moet er nog betaald worden?

Er zijn mensen die een gitaar meenemen en anderen zorgen voor de laptop, want muziek is handig als ontspanning en ict zorgt voor de mogelijkheid om een mooi reisverslag te maken waar veel mensen nog iets aan gaan hebben.

Dan is de dag aangebroken, van alle kanten vertrekken reisgenoten met hun bagage naar Schiphol om zich daar te verzamelen: de voorbereidingen zijn gedaan, de reis kan beginnen.